Yazı çok özledim, üşümekten hoşlanmıyorum hiç, sabah karanlıkta soğukta işe gitmek o kadar zor geliyorki bazen, daha sabah saat sekiz bile olmamışken ofiste otururken hayatın anlamını sorguluyorum,ama saatler ilerledikçe çoğumuz gibi kendimi günün akışına bırakıyorum ve bu düzeni olduğu gibi kabul ediyorum...işte böyle anlarda kendimi küçük bir sahil kasabasında kumsalda, ya da masmavi koyların birinde hayal ediyorum, ve farkına varıyorum ki ben yaz için yaşıyorum :)) az mı kızdı küçükken bana kaptanlar daha tekne demir atmadan suya atladım diye :)) hâlâ da atlıyorum aslında :)) fotograflarımı karıştırırken ekteki " Üç güzeller" i buldum geçen yaz Bodrum'dan...bu kışta gelip geçiyor nasıl olsa...
No comments:
Post a Comment